Na 3 weken zit ik alweer helemaal in het schoolritme. In de ochtenden naar de universiteit en ’s middags weer thuis. Het meeste en leukste gebeurt ook hier in de weekenden, net als toen ik aupair was. Alleen begint hier mijn weekend al op vrijdag!

Vorig weekend was een druk weekend. Zaterdag met 2 meiden naar Ronda en zondag met mijn huisgenootje wandelen in Monachil. Om naar Ronda te gaan wilden we een auto huren, dit zou volgens de site van Hertz al vanaf je 19^e kunnen. Maar toen we vrijdag eenmaal daar waren om het te vragen zeiden ze dat dit niet meer gold… Ook gaan er niet makkelijk bussen naar Ronde en zijn de tijden van de trein heel ongemakkelijk. Dan een andere manier: blabla car! Hierbij bieden particulieren die sowieso naar een stad gaan een plekje aan in hun auto. Zo zaten wij dus met zijn drieën om 11 uur ’s ochtends bij Javier in de auto. Ik vond het in het begin best wel even spannend, maar het ging heel goed! Eenmaal in Ronda hebben we heerlijk door Ronda gelopen en gegeten. Het was nog even de vraag hoe we terug zouden gaan, aangezien er geen blabla car terug zou rijden op zaterdag. Uiteindelijk hebben we de trein terug genomen naar Granada.

Zaterdagavond kwamen mijn huisgenootje en ik op het idee om zondag te gaan wandelen. In een dorpje vlakbij Granada, Monachil, begint een route met allemaal hangbruggen en watervallen. Dit leek ons wel wat! Wij zondag om 11 uur dus naar de bus. Op het internet stond een bushalte, maar daar zou de bus niet komen. Bij deze bushalte werden we naar de andere kant van de stad gestuurd. Uiteindelijk na 1,5 uur stonden we bij de goede bushalte. Ik had een app gedownload waar de route opstond waarmee we bij de hangbrug zouden komen. Na 2 uur stijgen, dalen en wandelen kwamen we inderdaad uit bij een hangbrug, maar niet degene die we op de foto’s hadden gezien. Hij viel ons heel erg tegen. We namen een andere terugweg, en ook bij deze moesten we veel stijgen en dalen. Later bleek dat we gewoon de verkeerde (en moeilijkere) route hadden gedaan

Na een weer een week op de universiteit stond ik vrijdag 9 oktober om 04:30 uur bij een winkelcentrum aan de rand van Granada te wachten op de bus. De bus van Erasmus Granada naar Marokko! Het was echt een geweldige reis. Vrijdag van Granada naar Algeciras met de bus, toen met de ferry naar Ceuta. Daar moesten we de grens van Spanje naar Marokko oversteken waarna we doorreden naar Tetuán. Het is er zó anders dan Europa. Ik had me er wel een beetje op voorbereid, maar toch verbaasde het me. Armoede en een hele andere levensstandaard. De dorpjes waar we de dagen erna nog geweest waren, Tanger en Chefchaouen, waren hetzelfde. Het vissersdorpje Assilah zag er naar mijn gevoel iets welvarender en verzorgder uit, maar het was er uitgestorven. Zaterdag heb ik voor het eerst van mijn leven op een dromedaris gereden, twee keer zelfs! En het was super gaaf, een super leuke ervaring! Wat wel naar was om te zien was toen we de grens van Marokko weer wilden oversteken naar Spanje. Ik zat achterin de bus en zag op een gegeven moment in mijn ooghoek een jongetje mee rennen met de bus. Hij wilde onder de bus gaan zitten! De bus stond natuurlijk stil omdat ze de vele paspoorten aan het controleren waren en na 3 keer proberen zat hij eronder. De grenswachters haalden hem er met veel geweld onder vandaan en begonnen hem in elkaar te slaan en gooiden water over hem heen. Het was echt naar om te zien. Het komt dan ineens heel dichtbij! Al met al was het een hele leuke reis met een super leuke groep, waaronder maar liefst 7 Nederlanders waren!

Ik ben nu aan het aftellen, want over 4 dagen komen mama en Jacqueline hier naartoe!