¡Benvido en Galicia!
Hola!
Gisteravond ben ik terug gekomen uit het heerlijke frisse Galicië. Het was er de eerste nacht (vrijdag op zaterdag) bijna koud! Ik heb zelfs met sokken aan moeten slapen… We sliepen bij vrienden van de moeder van Isa, Marina en Serafin, in het dorpje San Clodio. Ook de moeder van Isa uit Malaga was er. Het huis was prachtig, een oude bodega. Er lag een hele grote tuin omheen en in tegenstelling tot Madrid was het landschap prachtig groen.
Zaterdag zijn we met z’n allen naar een klooster gegaan. Marina en Serafin bij Isa in de auto en de rest in de huurauto van José. Isa ging voorop. Twee uur hebben we rondgereden over kronkelige weggetjes. Links, rechts, links, links, nog steeds geen klooster… Ondertussen was er een misselijke Isabel achterin en om eerlijk te zijn kon ik ook geen haarspeldbocht meer zien. Gelukkig dook daar ineens het klooster op. Na een tijdje naar de bruiloft te hebben gekeken die daar aan de gang was reden we door naar het restaurant waar ze gereserveerd hadden. Dit keer gelukkig met tom-tom en over de normale autoweg. We hebben heerlijk gegeten. Later hebben we nog over een rivier gevaren, maar helaas was het een overdekte boot waardoor het super warm was. Ook was er niet heel veel te zien...
Zondag zijn we alleen met de familie op stap geweest, naar een ander klooster. Hier zijn hebben we een rondleiding gehad van een monnik. Het klooster was erg mooi en gemaakt in verschillende stijlen. Het was extra mooi gemaakt omdat vroeger niet alleen de monniken er woonden maar ook de koninklijke familie van de provincie. De ene helft was dus een klooster en de andere helft een kasteel.
Rond 15.00 uur hadden we in een restaurant afgesproken met de anderen om daar te lunchen. Specialiteit van de chef: overheerlijke pulpo, inktvis! Het was echt heerlijk, maar dat was alleen nog maar een voorgerecht. In de 3 dagen dat ik in Galicië ben geweest is me al opgevallen dat ze enorm veel eten. Als je ergens eten besteld, ook al is het een heel fancy restaurant, geven ze je meer eten dan op je bord past. Je bord puilt bijna uit. Geen enkele keer heb ik het allemaal op kunnen eten, wat wel jammer was want het was erg lekker…
Maandag gingen we rond het middaguur terug richting Santiago de Compostella. Vanuit daar vlogen we ’s avonds om 22.35 uur terug naar Madrid. Maar eerst nog even Santiago bezoeken! Ik vond dit de mooiste stad waar we zijn geweest afgelopen weekend. De gebouwen met hun oude uitstraling, de mensen die je er rond ziet lopen… Ik kreeg helemaal zin om ook de camino te gaan lopen! Helaas stond de kathedraal in de steigers, maar in 2021 is hij weer helemaal mooi schoon. Dus, Santiago, tot 2021!
Nog een opvallend iets wat ik deze 'minivakantie' heb opgemerkt bij de Spanjaarden (en dan vooral mijn gastmoeder Isa) : ze houden enorm veel van selfies maken! En dan heel monotoon "cheese" zeggen
¡Hasta pronto!
Obreros y limpiadoras
Alweer een week voorbij, tjonge wat gaat dat eigenlijk snel. Vooral nu ik best wel korte dagen met Isabel heb. Eigenlijk is het een beetje saai
Dit keer ging ik niet met de fiets, maar met de bus. Dat was veel beter vol te houden. Bij de telefoonwinkel waar ik ook mijn simkaart heb gekocht maakte ik een afspraak voor in de middag. Hij zou er dan binnen een uurtje mee klaar zijn, top! Dat was nog maar een kwartiertje van de drie uur die ik had. Onderhand heb ik alle winkels al minstens drie keer gezien. Dan maar weer heel rustig naar huis. Toen ik thuis kwam was de schoonmaakster al weg en heb ik Isabel van school gehaald. Weer met haar gegeten en eventjes gespeeld en toen kwam Isa alweer thuis en kon ik om 16.30 uur weer op weg naar de H2Ocio.
Ik leverde mijn mobiel in en kwam na een half uurtje even kijken hoe het ervoor stond. Toen kwam echter het verhaal dat het nog wel iets langer zou duren dan een uurtje, omdat er zoveel losse stukjes glas waren dat het eventjes tijd kostte om deze eruit te halen (of zoiets
Dinsdag en woensdag waren beide hetzelfde. Uitslapen (tot 08.00 uur) en naar beneden. Isabel ophalen (woensdag kreeg ik een Farao mee naar huis, zie de foto
Ook gisteren was hetzelfde, alleen ’s middags was leuker dan de andere dagen. ’s Avonds was er een bijeenkomst voor au pairs in ‘La Sureña’, een bar in Madrid vlakbij Plaza Mayor. Hier hebben we wat gegeten en gedrongen. Het was heel gezellig. We hadden een groepje van Nederlandse au pairs en later hebben we bij Chocolatería de San Gines als toetje churros gegeten. Helaas gaat één van de au pairs vanavond al naar huis. Ze vliegt om 20.00 uur, dus misschien kan ik haar nog even uitzwaaien. Want ik vlieg vanavond om 20.35 uur met de familie naar Galicië, waar we ergens in een klein dorpje vlakbij de plaats Orense zitten. We gaan onder andere naar een rivier, naar Santiago de Compostella en waarschijnlijk ook nog even naar het strand. Ik heb er heel erg veel zin in!
Saludos, Iris
Fin de semana
Hola,
Nog even een update van dit weekend, want er zijn teveel leuke dingen gebeurd
Na vrijdagavond naar El Escorial te zijn geweest, had ik zaterdag met een paar andere au pair meiden afgesproken. Ik had uitgezocht hoe ik met de metro moest, maar José zei dat ik beter met de bus kon, dus hij pakte zijn laptop en zocht het voor me uit. Ondertussen vroeg Isa naar dingen die ik bij me had en of ik me goed had ingesmeerd. Precies wat mijn moeder ook zou doen, alleen dan zonder de vraag of ik mijn paspoort bij me zou hebben
Dus ging ik met de bus naar Madrid, waar ik overstapte op lijn nummer 6 naar Principe Pío. Daar stonden 2 andere au pairs op me te wachten, één uit Nederland en één uit Griekenland. Er zou nog een andere au pair komen, maar die zou bij het eten aanschuiven. We liepen naar het restaurantje toe en hebben toen de 4e erbij was heerlijk gegeten. Kip, tortilla de patata en een salade. Natuurlijk had ik mijn favoriete drankje besteld, een ‘tinto de verano’. Dit is rode wijn gemengd met 7up of iets was daarop lijkt. Daarna zijn we gaan lopen door Madrid. Ik was verbaasd hoeveel dingen ik nog herkende van afgelopen April, toen ik samen met vriendinnen in Madrid was. Nog verbaasder was ik dat ik niet totaal de andere kant op liep, aangezien me dat in Nederland wel zou gebeuren (hè Martijn
We hebben een hele tijd in de schaduw in Retiro gezeten, een heerlijk park in de stad. Het was er helemaal niet druk en het leek totaal niet alsof je in de stad zat. Rond 6en liepen we weer richting de metro, waar een Duitse au pair zich bij ons aansloot. We gingen met de metro stapten uit op Sol, samen met heel veel andere mensen. Iedereen ging naar El Orgullo, de gay-parade, die om 6 uur was begonnen. Met de mensenmassa meelopend kwamen we uiteindelijk bij een grote rotonde waar nóg meer mensen waren. Echt super leuk om te zien. De meest opvallende pakjes kwamen voorbij. Sommige verklede mensen konden niet eens normaal rondlopen zonder met iedereen op de foto te moeten. We keken allemaal ons ogen uit. Na een tijdje rondgelopen te hebben gingen we ergens op een terrasje zitten. Rond 10en gingen we allemaal op huis aan. Ik was best wel moe van al het lopen van die dag, moe maar voldaan want ik vond het erg leuk. De bus had ik gelukkig snel gevonden en na een half uur was ik thuis. Daar kon ik nog net aanschuiven voor het avondeten, want ze hadden vrienden over de vloer.
Zondag hadden we ook een drukke dag voor de boeg. Om 1 uur gingen we naar een verjaardag van een vriend toe, vrienden die ze kenden van een trouwerij (ik dacht eerst dat we naar een trouwerij toegingen). Deze vrienden komen uit Galicië, waar ze hele andere (eet)gewoonten hebben. Zo zitten ze eigenlijk niet als ze eten op verjaardagen, behalve als ze zeevruchten moeten ontleden. En dat hebben we gedaan. Ik heb een krab ontleed. Gelukkig wist Isa ook niet hoe je dit moest doen, dus hebben we een snelcursus krab ontleden gekregen van de jarige job. Snel ging het zeker, want zijn Spaans was bijna niet bij te houden. Die krab was echt heerlijk. Ook waren er grotere krabben maar gelukkig hoefde ik die niet zelf te ontleden. Het was een erg grappige ervaring. Zij noemden het een Mariscada, maar ik weet niet zeker of dit het eten van krab inhoudt of dat ze het hier gekocht hebben. Als laatste kwamen de ‘scheermessen’ op tafel, die langwerpige schelpen die je in Nederland op het strand kan vinden. Kan ik ook zeggen dat ik die ooit gegeten heb. Heerlijk was het, en dat had ik eigenlijk niet verwacht. Later in de auto had Isa opgezocht hoeveel de krab die wij hadden gegeten ongeveer kostte en ze kwam uit rond de 40 euro per kilo. Een echte delicatesse dus. Daarna hebben we nog gezwommen, taart gegeten en het verjaardag lied gezongen.
Om 6 uur moesten we weer thuis zijn, want zouden er andere vrienden komen avondeten. Ik had niet veel honger, want de krab vulde heel erg. Eerst maar weer lekker gezwommen. Voor het eten heb ik rustig met mijn ouders geskyped, die me het huis hebben laten zien waar ze mee hebben geruild in Noorwegen. Toch raar, dat zij die dag door de sneeuw hebben gelopen terwijl ik hier door het dorre gras onder de snikhete zon heb gelopen. Daarna kwam José binnen, dus kon mijn moeder hem ook nog even zien en spreken. Hij kwam me halen voor het eten: pizza. Heerlijk. Later toen de mensen weg waren en we allemaal al op bed lagen heb ik nog met Martijn geskyped, alleen lag helaas na een paar minuten de internetverbinding eruit
Ik ga zo Isabel van school halen. Er lopen hier allemaal bouwvakkers rond in huis, want ze gaan een aantal dingen aan het huis veranderen. Ook de schoonmaakster was er weer vandaag, dus ik ben maar een eindje gaan wandelen. Het is wel een beetje een lange update geworden…
Tot de volgende keer!
Iris
Primera semana de trabajo
¡Hola!
Zo, de eerste werkweek zit erop! Om heel eerlijk te zijn voelde het niet als een werkweek. Het was eigenlijk heel relaxed! Schoonmaken hoef ik namelijk niet, want op maandag en donderdag komt Aurelia, de schoonmaakster. Ze kwam afgelopen week samen met haar kinderen, die met Isabel gingen spelen. Luizenbaantje
Toch grappig dat je na een week een kind al goed kent. Zo weet ik zeker dat Isabel later schrijfster gaat worden. Wat een verhalen kan die meid vertellen! Prinsessen, prinsen, trollen, zeemeerminnen, honden, katten, vliegende katten, ze komen allemaal voorbij. Midden in het zwembad ligt het kasteel van de reuzen en even verderop dat van de mieren. Hoe kom je erop
Het is leuk om te zien hoe fijn Isabel het al bij me vindt. De eerste dag was al leuk en nu is ze al helemaal aan me gewend. Heel lief dat ze als ze wakker wordt gelijk ‘Ieríes’ roept! Dan is ze nog schattiger
Maandag en dinsdag was Isabel vrij, dus hebben we lekker gezwommen, getekend en gespeeld. In de avonden hebben we met de hele familie gewandeld en ook nog ergens tapas gegeten. Deze dagen werd Isabel meestal om 09:30 uur wakker. Super chill!
Vanaf 1 juli is ze elke dag van 09.00 tot 13.30 naar school gegaan. Genoeg vrije tijd voor mij dus! Ze wordt zelfs gebracht door José. Woensdag 1 juli ben ik thuis gebleven en heb een rondje door het dorpje gelopen. Ook heb ik de was gedaan en de afwasmachine ingeruimd (wat een luxe). Ik moest Isabel met de bus ophalen, maar zoals altijd nam ik ruim de tijd hiervoor. Om kwart voor 1 had ik de bus al, en om 5 voor 1 stond ik voor haar school. Tja, 35 minuten te vroeg dus
Donderdag 2 juli zou het iets minder warm worden. Toen ik wakker werd zag ik op AccuWeather dat het 31 graden was. Lekker koel (jaja, ik heb me al aangepast) om een eindje te gaan fietsen, aangezien de schoonmaakster elke maandag en donderdag komt. Het voelt alsof ik dan heel erg in de weg loop. Met de fiets een kwartier afdalen naar de Decathlon om een slot te kopen en daarna naar el Centro Comercial H2O aan de overkant. Daar heb ik een Spaanse simkaart gekocht, zodat ik nu ook Data kan gebruiken. Wel zo leuk voor de 7,5 maand! Maar toen werd ik gebeld. Isabel had op school 4x overgegeven. Gelukkig was Aurelia thuis en had zij een auto, dus kon zij Isabel ophalen. Ik als de wiedeweer de berg weer op (in de hitte, zonder water). Een half uur later was ik thuis, 5 minuten eerder dan zij. Had ik nog even om uit te puffen. Isabel kwam als een arm, ziek poppetje binnen. Ze voelde zich helemaal niet lekker. Ik heb haar even lekker kunnen troosten en op de bank kunnen leggen. Later kreeg ze alweer praatjes en begon ze zich alweer te verkleden. Beter dus! Verder hebben we eigenlijk de hele avond gespeeld. Het was mijn eerste avond als ‘canguro’, iemand die ’s avonds oppast. José en Isabel waren naar een barbecue en waren pas laat thuis.
Vanochtend ben ik even langs het huis van de mensen gelopen waar mijn ouders afgelopen herfstvakantie mee hadden geruild. Ook heb ik heb Isabel weer van school gehaald en met haar gespeeld. We komen net weer terug van El Escorial. Dit is een klein dorpje iets buiten noordwest Madrid, op een uurtje rijden. Het was er heel erg mooi, met overblijfselen van het Romeinse Rijk. Hier hebben we samen met vrienden van José en Isabel rondgewandeld en gegeten. Het was hier heerlijk koel! Zo’n 31 graden. Vergeleken met de 40 graden die op te teller stond toen we wegreden…
Ik had verwacht dat ik last zou hebben van heimwee, maar tot nu toe is dit nog niet echt het geval. Soms wel dat ik dingen die gebeuren wil vertellen aan iemand, maar via whatsapp kom ik dan een heel eind. Via whatsapp heb ik nu ook contact met au pairs die ook in Madrid wonen of net erbuiten, maar ook met au pairs die hun avontuur in Spanje nog moeten beginnen. Heel gezellig! Met een aantal heb ik morgen afgesproken in El Retiro, een mooi park in Madrid. We gaan eerst ergens iets eten, daarna lekker relaxen in de schaduw en om 18.00 uur is er een Gay Parade! Ik ben benieuwd, en heb er nu al zin in!
¡A luego!
Iris
Ola de calor...
¡Buenos días!
Daar ben ik dan, vanuit het zonnige Spanje! Want zonnig is het: er heerst een ware hittegolf. Morgen wordt het zelfs 42 graden. Pfff, dan zie je er op een gegeven moment wel even uit als een kreeft…
Vanochtend vroeg vloog ik naar Madrid toe, om 07:00 uur. De wekker stond al om 03:45 uur en om 04:45 uur reden we richting Rotterdam, Martijn samen met mij in zijn auto en papa en mama samen in hun auto. Ik vond het een emotioneel afscheid eenmaal op Rotterdam, maar heb me erdoorheen geslagen. Het leuke van Rotterdam is dat je de personen helemaal het vliegtuig in kan zien lopen, dus ik kon ze alle drie zien staan op een dakterras. Dat vond ik nog het emotioneelst, dus ik ging huilend de cabine binnen. Gelijk twee super lieve stewardessen die op me af kwamen en de hele reis gevraagd hebben of het alweer een beetje ging met me. Lief toch!
De vlucht ging verder voorspoedig en was zo voorbij. Eenmaal in Madrid was er vertraging op de bagageband. Na ongeveer 40 minuten kwamen mijn twee koffers pas tevoorschijn… En dan moet je die twee koffers natuurlijk nog meezeulen naar buiten! Gelukkig stonden daar José en Isabel op me te wachten. Ja, José, want ik heb natuurlijk weer eens verkeerd gelezen. Hij zit helemaal niet in Amerika, pas in juli! Dus ook niet gelijk naar Torre del Mar, wel zo rustig
Isabel heeft glutenallergie, dus moet eens in de zoveel tijd naar het ziekenhuis in Madrid voor controle. Één zo’n controle was precies vandaag, dus ik kon even rustig mijn koffer uitpakken en bijkomen van de rit terwijl zij daarheen waren. Natuurlijk was dit zo gebeurd met twee koffers (niet!).
Daarna hebben we niet zoveel meer gedaan. Ik heb samen met Isabel in hun schattige zwembadje gezwommen, die heerlijk koel was. Het is even wennen bij de familie, omdat ik graag met van alles en nog wat wil helpen maar dit niet kan omdat ik niet weet wat waar ligt. Maar zij moeten net zo goed aan mij wennen als ik aan hun. Toen Isa (de moeder) thuis kwam, zijn we nog naar Madrid gegaan om een openbaar vervoerskaart voor mij en Isabel te kopen. Met deze kaart kan ik een maand lang (vanaf vandaag) reizen vanuit zone B1 naar het centrum van Madrid. Wat de zones inhouden moet ik nog even achter komen, maar dat is zo gebeurd.
Wat niet zo gebeurd was, was het aanvragen van de kaarten. Deze moesten worden aangevraagd bij één of ander loket waar 3 mensen voor ons zaten te wachten. We moesten dus aansluiten in de rij. Ruim een half uur later werden we eindelijk geholpen, maar daarna moesten we nog een half uur wachten op het resultaat. Maar ja, het was er in ieder geval lekker koel.
De familie is nu uit eten met vrienden van hun. Het plan was dat ik ook mee zou gaan, maar ik ben zo moe dat ik niet mee ben gegaan. Ik heb lekker thuis gegeten en toen ze weg waren heb ik nog met mijn ouders en met Martijn geskyped. Toch wel gek, want het lijkt helemaal niet vanochtend dat ik weg ben gegaan. Ik heb het gevoel dat ik hier al een week zit! Foto’s heb ik helaas niet veel gemaakt, ofwel bijna niet. De enigste foto die ik erbij plaats is de foto van Isabels super mooie tekening voor mij.
Besos, Iris
PS. Morgen ga ik hopelijk leren hoe je paella maakt!
¡Sólo una semana!
¡Hola!
Over een week is het zover, dan vlieg ik vrijdagochtend om 07:00 uur richting het mooie Spanje. De terugvlucht is nog niet geboekt, maar ik hoop dat ik begin februari weer terug kan. Dit hangt af van mijn laatste tentamen in Granada.
Want wat ga ik er precies doen? Ik ga er niet op vakantie, in tegendeel… Eerst word ik au pair in Madrid en daarna ga ik door naar Granada om daar een semester te studeren! Geen tijd voor vakantie dus
Het au pair avontuur begon allemaal op 30 september 2014. Toen heb ik besloten bij Travel Active het zomer au pair programma te boeken. Hiervoor moest ik veel papierwerk invullen en referenties van oppasadresjes regelen. Dit was allemaal geen probleem gelukkig. In december heb ik deze teruggestuurd. Voordat ik geaccepteerd kon worden moest ik een gesprek en screening houden met Samantha van Travel Active en na dit gesprekje kreeg ik bericht dat ik was geaccepteerd! Nu was de zoektocht naar een gastgezin begonnen.
Na één afgewezen familie kwam ik in februari in contact met de familie Flores uit Madrid. Dit leek me gelijk een heel leuk gezin. Vader José, moeder Isa(bel) en dochtertje Isabel van 4 jaar. Ik zou hun eerste au pair zijn, zodat Isabel een leuke vakantie zou krijgen en Engels zou kunnen leren. Na een Skype gesprek (van ruim 1,5 uur, in het Spaans!) waren we het er allemaal eigenlijk al over eens en de volgende dag kreeg ik een contract toegestuurd. Toen was het allemaal definitief: ik had een gastgezin!
Het contact bleef leuk en ze stuurden me vaak fotootjes van het gezin. Een paar maanden ervoor had ik met vriendinnen toevallig besloten om een weekje naar Madrid te gaan, niet wetende dat ik daar een gastfamilie zou hebben. Dus toen we in Madrid waren begin april heb ik ze ontmoet. Deze ontmoeting was erg leuk. Het klikte gelijk met het gezin en Isabel was ook erg leuk. Ze had tekenspullen bij zich en liet me telkens beestjes zien waar ze de Engelse naam bij zei. Aan het einde kreeg ik zelfs een knuffel en een kus. Door deze ontmoeting werd het al iets minder spannend omdat ik wist bij wie ik terecht zou komen.
Ondertussen was ik ook druk bezig met mijn aanvraag bij de UU voor het studeren in Granada, die ik afgelopen december ingediend heb. De universiteit in Nederland heeft me hiervoor geaccepteerd, het is nu alleen nog afwachten of de universiteit in Granada me ook accepteert (wat waarschijnlijk wel het geval is gelukkig…). Dit hoor ik als het goed is snel, eind juni.
En nu komt de familie Flores mij volgende week van het vliegveld ophalen, om 09:30 uur. Isa en Isabel, want José zit voor zijn werk in Amerika. Als ik aankom is er in het zuiden van Spanje een festival, dus rijden we gelijk door naar Torre del Mar. Gelijk dus op een mini-vakantie!
Vanaf volgende week hoop regelmatig een stukje op deze site te plaatsen, zowel in de tijd dat ik au pair ben als in de tijd dat ik studeer in Granada. Mijn volgende berichtje zal vanuit Spanje zijn, vanuit Torre del Mar!
Saludos, Iris
